Een drop-out: iemand die zichzelf buiten de maatschappij heeft geplaatst, die erbuiten wórdt geplaatst, of die erbuiten is gevallen. Zoveel drop-outs, zoveel verschillen in oorzaak, achtergrond, uitwerking en zichtbaarheid.

Bij sommigen heeft dat 'erbuiten vallen' een specifiek esoterische oorsprong, en juist daardoor wordt het niet als zodanig onderkend. Niet door het letterlijk lijdend voorwerp zelf, niet door zijn of haar omgeving, en niet door de samenleving.

Over weinig dingen zijn de esoterische drop-out en de zogeheten samenleving het met elkaar eens. Over één ding wel: beide menen dat het aan de drop-out ligt. De drop-out is degene die afwijkt, die 'iets mankeert', degene die 'eigenwijs is' en die 'zich moet aanpassen'. De drop-out moet 'gewoon, net als iedereen' naar school, een opleiding volgen, en zich daarna storten in de ratrace die een 'normaal' leven mogelijk maakt. De drop-out moet 'niet zo zeuren' en zich 'gewoon' conformeren aan het gangbare.
De drop-out krijgt niet alleen de schuld, maar neemt ook zelf de blaam op zich. Want ja, de maatschappij is normaal, en de drop-out dus niet.

Het type drop-out dat door een esoterische context tot buitenstaander is verworden, is evenwel niet 'obstinaat opstandig', 'lui', 'overdreven kritisch', of een 'naïeve idealist', maar leeft vanuit andere maatstaven en overtuigingen dan die welke in de maatschappij als 'normaal' gelden. De esoterische drop-out beleeft de wereld op een geheel andere wijze, en voor hem of haar zijn de geëiste aanpassingen niet te realiseren zonder zichzelf bovenmatig geweld aan te doen. Zij zouden zichzelf moeten verloochenen; een geestelijke zelfmoord moeten plegen. Dat kunnen ze niet. En, dat willen ze ook niet.

Mathilde (Boek 1) noemt zichzelf en haar teamgenoten met wie zij samen De Zeven vormt, 'maatschappelijk mislukt'. Li protesteert, maar Mathilde vindt haar betiteling niet kleinerend. In tegendeel, voor haar geldt het zelf toegekende label als een geuzennaam. Mathilde namelijk, ziet in de samenleving zóveel domheid en, erger nog: zóveel zaken die haar ernstig tegen de borst stuiten, dat ze het helemaal geen schande vindt om in een dergelijke omgeving te 'mislukken'; om niet in staat te zijn deel te nemen aan een wereld die zij ervaart als 'verregaand mens-onwaardig'.

Bereikt evolutiepunt

Mathildes Maatschappelijk Mislukten vallen niet buiten de boot door beperkingen of tekortkomingen, maar door hun bereikt evolutiepunt.
Hun ingeboren overtuigingen betreffende ware menselijkheid en de wijze waarop mensen zouden moeten leven, zijn gerelateerd aan hetgeen thans nog als 'de toekomst' geldt; aan de tijd zoals die zal worden, maar nu nog niet is.
Mathildes Maatschappelijk Mislukten zijn hun tijd vooruit. Zij lopen voorop, beleven daardoor de zogenaamde 'objectieve werkelijkheid' geheel anders dan de massa's, en dat leidt tot allerlei persoonlijke en maatschappelijke fricties.

Zoals Mathilde en haar maatjes zijn er velen. Het verschil tussen De Zeven en die 'velen' is dat de hoofdrolspelers uit Boek 1 wéten waar het schort. De esoterisch drop-out weet dat niet; de esoterisch drop-out weet helemaal niet dat de wereld waarin hij of zij is geboren, vanuit het kosmisch perspectief (waar zij ook geen weet van hebben) wordt gezien als 'nog weinig geëvolueerd', als 'nauwelijks-menselijk’ en als 'barbaars'.
De esoterische drop-out weet dat alles niet, maar voelt het wel aan; hij of zij weet intuïtief. De esoterische drop-out reageert in overeenstemming met zijn of haar intrinsiek wezen, maar ontbeert de kennis die verstandelijk begrip mogelijk maakt.

Saccas’ boeken leveren de informatie en kennis voor een solide intellectuele doorgronding en onderbouwing van hetgeen de esoterische drop-out 'diep van binnen' voelt en wéét, maar niet verstandelijk kan staven.

Toelichting 'bereikt evolutiepunt'

Met het woord 'evolutie' bedoelt de esoterisch wetenschapper iets anders dan het darwiniaanse begrip ervan. Het grootste verschil komt voort uit het fundamentele onderscheid tussen de exoterische en de esoterische wetenschapper. De ene bestudeert de buitenkant; de zichtbare vórm, de andere onderzoekt de binnenkant; de niet-zichtbare hoedanigheid van de vorm.

Wanneer de esoterisch wetenschapper spreekt over 'de evolutie' bedoelt hij de geleidelijke verandering van het bewustzijn. De esoterisch wetenschapper stelt dat er 'down to the bottom' niets anders bestaat dan bewustzijn, en dat dat bewustzijn gedurende het zogenoemde reïncarnatieproces evolueert; het verandert en ontwikkelt zich.

Voor de afzonderlijke bewustzijnseenheden, of anders gezegd: voor ieder apart individu, verloopt dat ontwikkelingsproces strikt individueel. Daardoor is de mensheid samengesteld uit een mengeling van alle mogelijke ontwikkelingsstadia, en zien we binnen de mensheid (grote) verschillen in het bereikte evolutiepunt.
Het bewustzijn van de esoterische drop-out is reeds wat verder ontwikkeld dan het gemiddelde menselijk bewustzijn.

N.B.
Let u erop dat u aan 'het bereikte evolutiepunt' geen waardeoordeel hecht.
Een 'nog weinig ontwikkeld bewustzijn' is niet het bewustzijn van de zogenoemde slechterik. Net zomin als het 'reeds wat verder ontwikkelde bewustzijn' een 'goed mens' garandeert. Er is zelfs een bepaald gevorderd evolutiestadium waarin het zich ontwikkelende bewustzijn sterk geneigd is tot moreel verwerpelijk gedrag. En sterker nog: het bewustzijn van de 'door en door verdorvene' is vele malen verder ontwikkeld dan dat van de gemiddelde mens.
En dat laatste is één van de oorzaken waardoor 'het kwaad' zich op deze planeet al zolang weet te handhaven.